Jaka doniosłość jest w przebaczeniu
Dużo nas ono kosztuje
Jest pięknym darem Bogu ofiarowanym
Gestem, który jednoczy i krzywdy daruje
Nie pielęgnujmy uraz przez lata
Bo to pułapka naszego istnienia
Lecz przeżywajmy miłość, radość i pokój
W przestrzeni naszego osobistego wyzwolenia
Pozbądźmy się balastu dźwigania
Skrywanych krzywd z życia naszego
Upokarzających słów do nas skierowanych
I dużo niepotrzebnego złego
Warto więc podjąć próbę wybaczenia
I nie uciekać od niej daleko
By nie bolało nas jeszcze bardziej
Nie dokuczało przez wszystkie życia lata
Nie rozdrabniajmy o krzywdzie pamięci
Nie wleczmy jej w nieskończoność
Nie powracajmy do niej od nowa
Lecz żyjmy nadzieją i miłością
I naśladujmy w dobroci Boga
Jednak przebaczyć to nie zapomnieć
Bo to życiowe cenne doświadczenie
Choć jest trudną lekcją w naszym życiu
To wiele nas uczy i daje o życiu pełne wyobrażenie
Wybaczyć to wielka odwaga
To ujrzeć światło w ciemnościach mroku
To poczuć ulgę w cierpieniu
Przywrócić sercu uzdrawiający pokój
Ela